Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ

1940 - 1950

ΑΡΧΙΚΗ    >   Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ    >    ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Μητέρα και Παιδί (1947)

Μάρμαρο Πάρου

Α' Βραβείο Γλυπτικής

Oslo, Norway

Η Έκθεση Ελλήνων Καλλιτεχνών και η Διεθνής Έκθεση Καΐρου 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο Σοφιαλάκης άρχισε να ταξιδεύει και να συμμετέχει σε μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα καλλιτεχνικά γεγονότα της εποχής, καθιερώνοντας τον εαυτό του ως έναν από τους πιο διακεκριμένους Έλληνες καλλιτέχνες, και όπως ειπώθηκε από τον Γ. Μαρμαρίδη, ίσως τον "πιο αυθεντικό Έλληνα καλλιτέχνη της εποχής του".[7] Το 1947 ο Σοφιαλάκης συμμετείχε σε δύο από τα πιο σημαντικά διεθνή καλλιτεχνικά δρώμενα της δεκαετίας: Την 'Grekisk Konst' Έκθεση και την Μπιενάλε Καΐρου. Τον Απρίλιο - Μάιο του 1947 ο Σοφιαλάκης παρουσίασε τη δουλειά του στην περίβλεπτη Έκθεση Ελλήνων Καλλιτεχνών (Grekisk Konst Exhibition) η οποία είχε διοργανωθεί από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Καλών Τεχνών και η οποία έλαβε χώρα στη Σουηδία, τη Δανία και τη Νορβηγία. Η κεφαλή σε υψηλό ανάγλυφο Μητέρα και Παιδί​​​ κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Όσλο (των Εκθέσεων Στοκχόλμης, Κοπενχάγης και Όσλο)[8] και σχολιάστηκε εκτενώς από τον τύπο, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους, ο Σοφιαλάκης συμμετείχε στη Διεθνή Έκθεση Καΐρου (1947) με τα έργα Ο Πολεμιστής[9] (το οποίο έργο είχε εμπνευστεί και προταθεί από τον Νίκο Καζαντζάκη), Μωρό με Σκούφια,[10] και Τα Δίδυμα[11], τα οποία επίσης διακρίθηκαν και σχολιάστηκαν από τα έντυπα μέσα της εποχής. Ο Σοφιαλάκης επέστρεψε στην Ελλάδα, έχοντας ανέλθει στο πρώτο στάδιο της αναγνώρισης του και διεθνώς εντός εντός και εκτός της Ελλάδας. Είχε πλέον ξεκινήσει την ανοδική του πορεία ως καλλιτέχνης.[12]

Κατά την Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του 1948, η δραστηριότητα του γλύπτη στο εξωτερικό ήταν τόσο γνωστή, που το κοινό υποδέχθηκε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις συμμετοχές του Μητέρα και Παιδί, Κεφαλή Κρητικού, Αιγινήτισσα Κόρη​, και Μωρό με Σκούφια​​​​. Τα έργα του Μητέρα και Παιδί και Μωρό με Σκούφια ήδη σχολιάζονταν θετικά, λόγω της παρουσίασής τους σε εκθέσεις του εξωτερικού και η Αιγινήτισσα Κόρη, μια κεφαλή σε πορόλιθο Αιγίνης, αγοράσθηκε από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.[13] Η αναγνωρισιμότητα του Σοφιαλάκη είχε ως αποτέλεσμα να του ανατεθεί, από τον Δήμο Ηρακλείου, η προτομή του μεγάλου Κρήτα ζωγράφου Δομένικου Θεοτοκόπουλου​. Η εργασία αυτή, εκ μαρμάρου σε υπερφυσικό μέγεθος, εγκαινιάστηκε στις 6 Ιουλίου 1949 και τοποθετήθηκε στην Πλατεία Ελευθερίας Ηρακλείου (σήμερα Πλατεία Δομένικου Θεοτοκόπουλου).[14]

​ 

Αναγνώριση και Εξέλιξη 
Η μεγάλη αναγνώριση του έργου του Σοφιαλάκη ήρθε κατά την Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση Ζαππείου το 1952, στην οποία συμμετείχε με τα έργα Τα Δίδυμα, Ο Σάτυρος (Κεφαλή Θεού Πάνα), Πηνελόπη και Μητρότητα.  Η προτομή σε μάρμαρο, Τα Δίδυμα ήταν ήδη γνωστή από τη διάκριση του έργου στη Διεθνή Έκθεση Καΐρου, ενώ οι κεφαλές Σάτυρος και Πηνελόπη έτυχαν πολλών επαίνων στα έντυπα μέσα της Ελλάδας και του εξωτερικού.[15]

 

 

​

Η Μητρότητα

Η μεγάλη ευκαιρία του Σοφιαλάκη όμως, ήρθε χάρη στην αριστουργηματική του Μητρότητα.[16][17] Το φυσικού μεγέθους άγαλμα σε μαύρο γρανίτη, βασισμένο στη διπλωματική του εργασία που είχε λάβει το Πρώτο Βραβείο Γλυπτικής το 1944 της Σχολής Καλών Τεχνών, τράβηξε την προσοχή του βασιλικού ζεύγους Παύλου και Φρειδερίκης, οι οποίοι, έχοντας θαυμάσει τις συμμετοχές του Σοφιαλάκη στην Πανελλήνια Έκθεση, ζήτησαν κατ' ιδίαν συνάντηση με τον καλλιτέχνη στο ατελιέ του.[18][19][20] Η ιδιωτική αυτή παρουσίαση αποτέλεσε μεγάλο εφαλτήριο για τον Σοφιαλάκη, του οποίου η Μητρότητα αγοράσθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος έναντι 265 χρυσών λιρών Αγγλίας και στη συνέχεια δωρήθηκε στο Μαιευτήριο "Αλεξάνδρα" Αθηνών το 1952, κατ' εντολή της Βασίλισσας Φρειδερίκης.[21] Το χρηματικό ποσό αυτό ήλθε σε μια καίρια στιγμή για την εξέλιξη του καλλιτέχνη, καθώς του επέτρεψε να αγοράσει, στην μεταπολεμική περίοδο, το δικό του ατελιέ, και αποτέλεσε το πρώτο ουσιαστικό βήμα στην καλλιτεχνική του σταδιοδρομία.

Η Φρειδερίκη ανέθεσε στον Σοφιαλάκη να φιλοτεχνήσει την προτομή της, για την οποία πόζαρε αυτοπροσώπως στο ατελιέ του. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1954 και τοποθετήθηκε στη Σχολή Μαιών στην Αθήνα[22], κατά τα επίσημα εγκαίνια του Μαιευτηρίου "Αλεξάνδρα" και ο Σοφιαλάκης, μόλις στο τεσσερακοστό έτος της ηλικίας του, είχε καθιερωθεί ως ο προτιμητέος καλλιτέχνης των Αρχών αλλά και των σημαντικών προσωπικοτήτων της χώρας.[23][24] Αξιοσημείωτα παραδείγματα αποτελούν οι προσωπογραφίες των Πρωθυπουργών Ελευθερίου Βενιζέλου, Νικολάου Πλαστήρα (1950) και Σοφοκλή Βενιζέλου (1964), της Βασίλισσας Φρειδερίκης (1954), της Πριγκίπισσας Αλεξάνδρας (1954), και του Καθηγητού Γεωργίου Παπανικολάου, πολλοί εκ των οποίων πόζαραν στο ατελιέ του.[25]

 

Δείτε τη "Μητρότητα" και